Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: George Frideric Handel-Sarabande
Yeryüzünde, zamanın sanki durmuş gibi gözüktüğü ama öte yandan hayatın tüm canlılığıyla sürdüğü yerler vardır. Thomas More’un “Gelenek, ateşi miras bırakmaktır, küllere tapmak değildir” sözlerine nazire yaparcasına geçmişin mirasını canlı tutan bir Frankonya şehrinde bulduk kendimizi gün biterken.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: John Downland-Lachrimae
Lavta: Christopher Morrongiello
Ülkenin pek çok gözde kenti varken fazlaca üne sahip olmayan bu kente öncelik vermemiz bilinçli bir tercihti. Mestre istasyonundan Venedik’e akan turist kalabalığının tersi istikamette, trenle 15-20 dakikalık kısa bir yolculuktan sonra vardığımız Padova günümüzde sakin bir taşra kasabası gibi görünse de hem tarihiyle, hem de yaşadığımız coğrafya ile şaşırtıcı bağlantısı nedeniyle önemli bir yer.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: Artefactum-Llgada al Mercade de Oxford
Bir haziran sıcağında indik trenden, öğle saatlerinde. İstasyondan çıkıp ıssız sokaklarda dolandık “Batı Kapısı”na varıncaya dek. Roma egemenliğindeyken şehri çepeçevre saran surlar, yıllara direnemeyip yıkılınca orta çağda onarılmış; onarılırken de görkemli kulelerin eşlik ettiği kapılarla süslenmiş ama modern zamanları yedi kapıdan biri görebilmiş ancak.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: Will Glahe- Rosamunde (Beer Barrel Polka)
Almanların Hauptbanhof dedikleri merkez istasyonuna girdiğimizde karşılaştığımız manzara hepimizi şaşırtmıştı. Şaşırtıcı olan hem hafta ortasında, daha çalışma saatleri sona ermeden toplanmış kalabalık hem de kalabalığı oluşturanların neredeyse tek tip giyim tarzlarıydı. Kahverengi güderiden askılı kısa pantolonları, pötikareli gömlekleri ve süslü yün çoraplarıyla erkekler, karpuz kollu beyaz gömleklerinin üzerinde canlı renklerden seçilmiş elbiseleri, beyaz önlükleriyle kadınlar bir figüran kalabalığıydı da sanki biz de bir film setindeydik. Oysa kıyafetlerimiz uymasa da amacımız bu kalabalıkla aynıydı: bir sonraki metro durağı, Theresienwiese.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: Arianna Savall- Celtic Suite
(Albüm:Peiwoh)
Kara bir suyun aynasında kurulmuş yüzyıllar önce. Adaya ayak basan ilk ataları, şimdilerde şehri kuzey ve güney olarak ikiye bölen Liffey nehriyle artık esamesi okunmayan Poddle nehrinin kavuştukları yerde göllenen siyahi durgun suyun hatırına Dubh Linn demişler kendi dillerinde buraya. İngilizce karşılığı Black Pool olarak yakıştırılan bu deyiş en önemli tarihsel mirası olmuş kentin.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: The Dubliners-Finnegan’s Wake*
Doksan yaşına rağmen sarı robdöşambrının eteklerini savura savura koşarak tırmandı kulenin merdivenlerini.
Daracık merdiven aralığında sıkışmamak için mecburen yan yan adımlayarak çıktım basamakları ben de peşi sıra.
Benim için neredeyse yağdı yağacak gri gökyüzü onun güneş banyosunu engelleyemezdi şimdi.
E, bu kadarcık fark olmalıydı aramızda elbet. Ben fani bir seyyah, o ise yazarının ebedi hayat bahşettiği bir edebiyat kişisi, sarman ve babaç Buck Mulligan…
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: Şeytanın Teranesi -Il Trillo del Diavolo
(Beste: Giuseppe Tartini/Keman: Itzhak Perlman)
Yarı karanlık dehlizde ilerledikçe adım adım uzaklaşıyorduk kavurucu yaz sıcağından. Gözlerimiz loş ışığa alıştığında aşağıya inen basamakların başında, “koca delik” tüm görkemiyle karşımızdaydı.
Yazı ve Fotoğraflar: Yüce Ayhan
Müzik: Steven Reineke- “Pilatus : Ejderhalar Dağı”
Karşımızdaki taş kütlesinde yaralı bir arslanın can çekişmesine odaklanırken önündeki küçük gölle görsel bir uyum sergileyen bu heykelin aslında bir karşı devrimcilik anıtı olduğunu öğrenmek garipti.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Etrafta köknar, gürgen ve kayınlardan oluşan göz alıcı bir orman…
Ormanı bıçak gibi kesen bir kaya oluşumu boy vermiş yükseklerde; üzerindeki derebeyi şatosu aşağıdaki yemyeşil göle abanır gibi uzatmış gövdesini…
Gölün ortasında küçük bir ada, adada yeşillikler arasında süzülen çan kulesiyle mütevazi bir bir kilise…
Dört dörtlük bir kartpostal manzarası sunuyor Bled ziyaretçilerine.
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Berlin Kongre Merkezi’nde sohbetimize balıklama dalıp konuştuğu Almanca’ya Fransız kaldığımızı görünce fırçalamıştı güzelce hepimizi:
-Türk değil misiniz siz?
Yazı ve fotoğraflar: Yüce Ayhan
Barcelona’dan kiraladığımız araç ile iki saatlik bir yolculuğun ardından vardığımız Figueres, pazar sabahının bildik sakinliği ile karşıladı bizleri. (daha fazla…)
